Instytut Józefa Piłsudskiego (Londyn)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie
The Jozef Pilsudski Institute
Ilustracja
Siedziba Instytutu – POSK
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Adres

238–246 King Street
London W6 0RF

Data założenia

1947

Dyrektor

Dr Iwona Drąg Korga (Prezes i Dyrektor Wykonawczy)

Położenie na mapie gminy Hammersmith and Fulham
Mapa konturowa gminy Hammersmith and Fulham, po lewej znajduje się punkt z opisem „Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Instytut Józefa Piłsudskieg w Londynie”
Ziemia51°29′36,82″N 0°14′14,39″W/51,493560 -0,237330
Strona internetowa
Popiersie Marszałka – eksponat Instytutu

Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie (ang. The Jozef Pilsudski Institute) – polska jednostka naukowo-wydawnicza w Londynie[1].

Instytut zbiera, przechowuje i bada dokumenty z okresu najnowszej historii Polski, gromadzi zbiory dokumentów, relacje historyczne, eksponaty muzealne oraz książki. Ogłasza drukiem opracowania, organizuje odczyty, wykłady, wystawy związane z patronem oraz rocznicami niepodległościowymi.

Rodowód[edytuj | edytuj kod]

Wywodzi się z Instytutu Badania Najnowszej Historii Polski powstałego w Warszawie w latach 1923–1924. Po śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego instytut został przemianowany na Instytut Józefa Piłsudskiego Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polski.

Przerwana w 1939 r. działalność instytutu w Warszawie podjęta została po wojnie na emigracji niepodległościowej. W marcu 1947 powołano do życia niezależną, charytatywną organizację pn. Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie. Inicjatorami jego odtworzenia byli: Władysław Bortnowski, Tytus Filipowicz, Kazimierz Iranek-Osmecki, Tadeusz Münnich, Aleksandra Piłsudska, Wacław Stachiewicz, Tadeusz Schaetzel, Konrad Libicki, Jan Starzewski i inni.

Od 1972 r. instytut znajduje się w siedzibie Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego (POSK).

Źródłem finansowania działalności Instytutu są darowizny, dotacje i składki członkowskie. Mniej więcej od początku XXI w. sytuacja finansowa Instytutu ulega coraz większemu pogorszeniu. Z jednej strony wymiera pokolenie powojennych polskich emigrantów w Wlk. Brytanii, dla którego Instytut był emanacją Polski, jej historii i kultury w Anglii, który aktywnie i hojnie wspierali. Z drugiej strony rozbieżności społeczno-polityczne podzieliły polską emigrację w tym kraju, tę powojenną i po 1989 r., w dużym stopniu na tle różnic i oczekiwań pokoleniowych. Istnieje duże zagrożenie likwidacji Instytutu na tle ekonomicznym[2].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Księgozbiór Instytutu Józefa Piłsudskiego
  • Archiwum Dokumentów – zawiera ponad 200 opracowanych kolekcji.
    • Archiwum Adiutantury Generalnej Naczelnego Dowództwa 1918–1922 (w mikrofilmach i odbitkach) – stanowi zasadnicze źródło do badań nad wojną polsko-bolszewicką i pierwszymi latami niepodległości.
  • Archiwum Map – posiada szereg cennych zestawów. Zbiorem podstawowym jest komplet map 1:100 000 terenu Polski z lat 1918–1939. W darze od Tadeusza Pawłowicza Instytut otrzymał wartościową kolekcję historycznych map Polski od XVI do XVII w.
  • Archiwum Fotografii – obejmuje dwa i pół tysiąca fotografii pamiątkowych związanych z osobą Marszałka, okresem walk o wolność, historią Legionów i okresem niepodległości.
  • Muzeum: a w nim: zbiór odznak pułkowych, medali, szereg portretów, obrazów i rzeźb (w tym obraz Wojciecha Kossaka – Marszałek na Kasztance, rzeźba głowy Marszałka dłuta Alfonsa Karnego i rzeźba dłuta Stanisława Ostrowskiego). W sali muzealnej regularnie organizowane są czasowe wystawy.
  • Biblioteka Instytutu – obejmuje sześć tysięcy pozycji książkowych, broszur i wydawnictw. Księgozbiór zbieżny jest z kierunkiem pracy naukowej prowadzonej przez Instytut. W skład księgozbioru wchodzą również nuty i śpiewniki, albumy i ryciny oraz bogaty zbiór ekslibrisów.
    • Dział Archiwalny – wydawnictwa do 1939
      Instytut Józefa Piłsudskiego
    • Dział Ogólny.

Twórcy, prezesi i członkowie[edytuj | edytuj kod]

Konrad Libicki, Jan Starzewski, Tadeusz Schaetzel (współzałożyciele), Józef Smoleński, Janusz Głuchowski, Władysław Bortnowski (prezesi), Władysław Zaleski (długoletni sekretarz), Janusz Rowiński, Bronisław Chruściel, Andrzej Suchcitz.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Instytut Józefa Piłsudskiego, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-11-29].
  2. Małgorzata Prochal, Enigma może trafić na licytację. Instytut J. Piłsudskiego w Londynie walczy o przetrwanie. Nie wykluczone, że będzie musiał wystawić na licytację unikatową Enigmę; [w:] „Dziennik Łódzki”, 10-12 XI 2017, s. 25.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Z. Kowalski, M. Stachiewicz. A. Stefanicka: Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polski, Londyn 2007, ISSN 1369-7315.
  • Małgorzata Prochal, Enigma może trafić na licytację. Instytut J. Piłsudskiego w Londynie walczy o przetrwanie. Nie wykluczone, że będzie musiał wystawić na licytację unikatową Enigmę.; [w:] „Dziennik Łódzki”, 10-12 XI 2017, s. 25.